Melissa Veneman | Trail Running

De meest fanatieke trailrunner van de GLR-hardloopgroep. Na haar eerste trailrun experience tijdens de Polar Bear Trail – een trail in de sneeuw – was Melissa niet meer te stoppen en heeft ze inmiddels een waslijst aan trails gelopen met als hoogtepunt de Transvulcaniatrail op La Palma. We spraken haar na de GLR-bostraining bij de Hut van Mie Pils in Waalre, waar ze ons verteld wat trailrunning zo leuk maakt, hoe zij zich op een trailwedstrijd voorbereid en welke bijzonderheden een trailrun met zich meebrengt.  

Wanneer ben je begonnen met hardlopen, en wanneer ben je bij Gewoon Lekker Rennen gekomen? Vier jaar geleden ben ik begonnen met hardlopen. Ik deed crossfit en daarvoor moest je ook korte stukken rennen. Hier raakte ik altijd zo vermoeid van, het was gewoon niet te doen. Via een advertentie op Facebook zag ik dat er vanuit Run2day (nu Rønnør) een startgroep begon: van 0 tot 5 km. Dit vond ik een mooie uitdaging; als ik 5km zou kunnen hardlopen zouden de crossfit trainingen mij ook makkelijker af gaan. Uiteindelijk kon ik 5km hardlopen en had ik de smaak goed te pakken. Ik vond het zo leuk dat ik besloot om door te stromen naar de groep die naar de 10 km toe trainde. Ben Vriends was de trainer van deze groep die daarna onder de naam Gewoon Lekker Rennen is doorgegaan.

Met Crossfit ben ik toen gestopt. Het paste, in combinatie met andere dingen, niet goed in mijn planning. Maar in de voorbereiding voor de Eiger Ultra Trail die in juli plaatsvindt, ga ik Crossfit weer oppakken. Dit om mijn lichaam nog sterker te maken.

En hoe ben je dan bij Trailrunning gekomen? Na mijn eerste halve marathonwedstrijd in Eindhoven, waar we met de hele groep naartoe hadden getraind, zijn de trailwedstrijden bij mij in beeld gekomen. Een teamgenoot van GLR liep al trails en nam mij een keer mee naar de Polar Bear Trail. Het parcours was in de sneeuw! Ik vond het helemaal fantastisch, sindsdien loop ik dus vooral trails.

“Trailruns geven mij een bepaald gevoel van vrijheid”

Wat was het dat je zo aantrok naar de Trail runs? Trailruns geven mij een bepaald gevoel van vrijheid. Het rennen in mooie landschappen en in de heuvels. In tegenstelling tot wegwedstrijden ben je bij trailruns nog meer bezig met het gevoel en de omgeving.  Tussen- of eindtijden tijdens een wedstrijd zijn totaal niet van belang omdat je het niet met andere trailruns kan vergelijken. Ook is er geen grote mensenmassa waar je tussen loopt. Elke wedstrijd is uniek. Vaak weet je van tevoren niet wat je kan verwachten. Gewoon gaan, en het maar op je af laten komen. En ja, zwaar wordt het toch wel. Op de “korte” afstanden valt het mee. Maar als je echt voor een lange afstand gaat, wordt het hoe dan ook echt pittig.

Wat zijn ‘korte’ afstanden voor jou dan precies? Hmm.. Ik denk dat ik alles onder de 21 km (voor een trail) een korte afstand vind.

En wat is voor jouw begrip dan lang? In mei heb ik de Transvulcania Ultramarathon gelopen deze was 50km! Dat is het langste wat ik ooit gelopen heb. Lang begint bij mij denk ik vanaf 30 km.

Hoeveel trails loop je in een jaar? En welke afstanden loop je dan? Ik loop ongeveer twee tot drie trails in de maand. De afstanden variëren van 25 tot 30km. Eens per jaar neem ik een uitschieter die echt een stuk langer is. Een ultrarun noemen ze dat. Voor zo’n wedstrijd heb ik een hele gerichte voorbereiding,

Je loopt dus veel trails, maar je loopt ook nog wegwedstrijden is dat goed te combineren? En hoe pas je je trainingen daarop aan? Trails en wegwedstrijden zijn prima te combineren. In principe zijn mijn trainingen bepaald vanuit mijn halve marathontempo. Zelf geef ik er een eigen draai aan door soms naar de Ardennen te rijden en mijn lange duurloop in de bergen te lopen. Dan maak ik er gewoon een dagje uit van. Dit doe ik vaak in de voorbereiding naar een ultrarun.

“In de voorbereiding op een ultrarun neem ik vaker de auto naar de Ardennen om de lange duurlopen in de heuvels te lopen”

Ja want Eindhoven is zo plat als een pannenkoek, maar trails zijn vaak in de bergen. Hoe kun je je daarop voorbereiden? In de voorbereiding op een ultrarun neem ik vaker de auto naar de Ardennen om de lange duurlopen in de heuvels te lopen. Ook trainen we met GLR in bepaalde periodes op de Gulberg in Nuenen. Maar dit is natuurlijk niet te vergelijken met trails zoals Transvulcania. Die ervaring doe je alleen op door veel van dat soort trailwedstrijden te lopen. Ook probeer ik in de voorbereiding een zware training met een wedstrijd te combineren zodat ik gewend raak aan de intensiteit van een ultrarun.

Wat is voor jou nou een echte trailtraining? Dat zijn dan toch de lange duurlopen in de Ardennen, dan maak ik er echt een uitje van. Stap ik in de vroege ochtend in de auto naar de Ardennen en ben ik pas tegen de avond weer thuis.

Melissa Veneman tijdens de Transvulcania Ultramarathon 2019

Welke trail is je het beste bijgebleven en waarom? Ja dat is zonder twijfel de Transvulcania trail! Dat was mijn eerste berg race en dan in La Palma. Ik ben nooit zo van alles uitzoeken, had geen idee hoe het parcours was, wat de omstandigheden zouden zijn. De hele wedstrijd overkwam me gewoon. De omgeving, het parcours en de sfeer: ik vond het echt fantastisch.

Wat neem je allemaal mee voor een trailwedstrijd? Dat verschilt per trail en welke omstandigheden er zijn. Standaarddingen die ik mee neem zijn allereerst eten en drinken; gels en waterflesjes voor drankposten. Vaak neem ik ook nog een extra jack mee, dat ligt aan het weer. Bij een bergtrail is het handig om stokken mee te nemen. En er zijn trailwedstrijden die middernacht beginnen, dan is een hoofdlampje natuurlijk handig. Deze moet overigens wel voorzien zijn van volle batterijen! Ik heb wel eens gehad dat mijn hoofdlampje uitviel. Gelukkig gaf de maan toen zoveel licht, dat ik de wedstrijd toch kon voortzetten.

Welke trails staan er nog op het programma? Volgend jaar wil ik de Koning Van Spanje lopen, dat zijn drie afstanden in drie dagen. Deze start met een 18 km op vrijdag, dan 43km op zaterdag en eindigen met een 30km op zondag. En dan nog de Eiger Trail van 51km een paar maanden later. En ik ga in december The Bello Gallico Trail lopen, die is 50 mijl.

Tijdens zo’n trail ben je de hele dag bezig, hoe doe je dat met eten? In dagen voor een ultra trail eet ik twee keer per dag pasta. En in de ochtend een bananen-havermoutpannenkoek die goed vult. Tijdens de wedstrijd neem ik repen en natuurlijk gels. Deze zijn makkelijk mee te nemen.

Ik heb ooit een trailrun gelopen en daar had ik nog twee weken spierpijn van! Hoe is dat bij jou? Dat verschilt per trailwedstijd. Maar na die Transvulcania kon ik ook echt niet meer lopen. Maar dat was ook wel een extreme wedstrijd haha.

Wat is het beste herstelmiddel na een trailrun of wat wil je het liefste doen na zo’n zware trail wedstrijd? Cola drinken! Ja echt heerlijk is dat dan haha.

“Het liefst zou ik geen trails op GPS meer lopen, maar daar is geen ontkomen aan haha!”

Is er een trailrun wedstrijd die je nooit meer wil lopen? Nou ik wil eigenlijk geen trails meer op GPS lopen, maar ik denk dat daar geen ontkomen aan is haha.

Oh vertel… Nou de laatste trail was de grote-heidetrail van 32 km, daar ben ik denk ik wel tien keer verkeerd gelopen. Dat frustreert soms wel een beetje, maar is tegelijkertijd ook de grootste uitdaging van een trail. Voor de wedstijd download ik het parcours van de wedstrijd op mijn Garmin. Die geeft dan tijdens de wedstrijd aan wanneer ik links of rechtsaf moet slaan. Bij sommige trailruns staan er ook bordjes die je kunt volgen, maar die zie je soms ook over het hoofd. Dan sla je een pad in en dan geeft die Garmin pas na 30 meter aan dat je niet meer op koers loopt! De kans dat je wat extra meter maakt is groot.

Je moet kiezen. Een trail lopen tijdens extreem koude omstandigheden. Of… Een trail lopen met extreem warme omstandigheden? Hmm nou eigenlijk heb ik beiden al wel een meegemaakt. Mijn eerste trail was dus in de sneeuw. En tijdens Transvulcania waren de omstandigheden extreem warm. Maar als ik mag kiezen, loop ik toch liever in de sneeuw.

Helaas zijn vanwege de maatregelen omtrent het Corona virus een aantal van bovengenoemde trails afgelast. Melissa heeft hierdoor haar doelen voor nu wat moeten bijstellen. De afgelaste trails blijven even op haar verlanglijstje, to be continued..

 

Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn
0
× Hoe kan ik je helpen?